De 3 meest besproken Cognitieve leertheorieën.

Er zijn vele verschillende manieren van leren. Wetenschapper Edward Hope beschrijft de 3 meest besproken leertheorieën in termen van hun historisch en actueel belang..

Gedragsverandering en leren blijft een geweldig onderwerp om over te schrijven. Wekelijks verschijnen er weer nieuwe artikelen, webinars of andere presentaties over manieren van leren. Elke trainer / coach heeft weer zijn eigen visie op dit onderwerp. Men is het dan ook niet altijd met elkaar eens over wat nu de meest effectieve methode is. Ook in wetenschap komen veel tegenstrijdigheden voor en staan onderzoekers soms lijnrecht tegen over elkaar. Dit is ook de reden waarom de blogs van Sportbrein zo beschouwend mogelijk zijn beschreven. Het is dan aan de lezer of ze er mee eens zijn of niet. In deze blog de analyse van onderzoeker Eward Hope over de 3 meest besproken leertheorieën in termen van hun historisch en actueel belang. Dit omschrijft hij in zijn thesis over: Pattern Recognition and Anticipation Expertise in Soccer.

De eerste leertheorie die Hope omschrijft is Behaviorisme. De meest simplistische uitleg hiervan is dat wij mensen passieve wezens zijn die reageren op prikkels uit de omgeving. Leren wordt daarom gedefinieerd als niets meer dan het zich herhalen van een nieuw gedragspatroon, totdat het autonoom wordt. Klassieke Conditionering is hier een bekend voorbeeld van. Het gaat om een dan om een geconditioneerde stimulus dat wordt gecombineerd met een ongeconditioneerde stimulus. Hieraan gelinkt is de 'operante conditionering'. Dit is niks anders dan een bepaald gedrag straffen of belonen. Een leuk voorbeeld van deze techniek is een clip uit The Big Bang Theory waarbij Sheldon het gedrag van Penny probeert te 'trainen' middels operante conditionering:

De wetenschappelijke bevindingen van Pavlov dat ons brein alleen leert door conditionering wordt door onderzoekers ook als te simplistisch omschreven. Halverwege vorige eeuw werd deze theorie dan ook verworpen door het: cognitivisme. De focus was gericht op hoe ons brein informatie vasthoudt, verwerkt en opslaat. De welbekende computer metafoor werd hiervoor in het leven geroepen: binnenkomende informatie wordt verwerkt in het kortetermijngeheugen voordat het wordt opgeslagen in het langetermijngeheugen als interne kennisstructuren, ook wel 'schema's' genoemd. Leren wordt daarom gedefinieerd als een verandering in de 'schema's' van een individu. Verwant aan cognitivisme, beschrijft de theorie leren als een actief, gecontextualiseerd proces, waarbij individuen hun eigen begrip en kennis van de wereld construeren, gebaseerd op persoonlijke ervaringen en ideeën van de omgeving. Een belangrijke wetenschapper is Piaget die hier veel onderzoek naar heeft gedaan. Hij definieerde hiervoor twee begrippen: Assimilatie en accommodatie. Assimilatie is het toepassen van bestaande kennis en vaardigheden in nieuwe situaties. Een speler weet bijvoorbeeld dat 'Op tijd komen' een regel is, wanneer hij of zij nu leert dat 'respect voor elkaar' ook een regel is dan brengt hij of zij deze onder in het schema 'teamregels'. Accommodatie is het aanpassen van bestaande kennis of vaardigheden in nieuwe situaties. Bijvoorbeeld; een trainer leest een artikel spelsystemen, hierdoor verandert zijn of haar kijk op tactiek en past diegene zich dus misschien aan. In het filmpje een korte uitleg:

Zoals gezegd betwisten wetenschappers elkaars standpunten en hypotheses. Vygosky verwierp de bovenstaande beschreven veronderstellingen van Piaget dat het mogelijk was om leren te scheiden van zijn sociale context. Als gevolg hiervan introduceerde hij het sociaal constructivisme, dat beschrijft hoe interactie met anderen de cognitieve ontwikkeling faciliteert, waardoor de mens betekenis kan toekennen aan nieuwe informatie. In de constructivistische opvatting proberen mensen informatie zo te ordenen dat die voor hen relevant en bruikbaar is. Het aandeel van de trainer of begeleider bestaat uit het scheppen van optimale omstandigheden voor het leerproces. De trainer/begeleider stimuleert, biedt een heldere structuur en gaat na of de aangeboden informatie ook werkelijk opgenomen hebben.

Alle bovenstaande leermethodes worden in de dagelijkse praktijk al veelvuldig ingezet. Zo wordt in coaching vaak complimenten uitgedeeld wat onderdeel is van het Behaviorisme. Daarnaast proberen we middels gerichte trainingen een bepaalde speelwijze aan te leren. De gedachten is dat dit als 'schema's' opgeslagen worden in het lange termijn geheugen. Als laatste is er bijvoorbeeld de Deliberate Play Methode waar spelers vooral zelf initiatief nemen en uitgedaagd worden samen te leren. In voorgaande blogs en de wetenschappelijke literatuur worden er vele leermethodes omschreven. Denk bijvoorbeeld aan de verschillende impliciete leervormen (Sturend leren, Foutloos leren, contextuele interferenties). Al deze leervormen overlappen elkaar en je gebruikt vaak niet één methode. Het dan ook de kunst om de juiste mix te vinden tussen alle methodes om zo het maximale te halen uit een training of leermoment. Later hier meer over..

Bronnen:

Hope, E. (2016). Pattern recognition and anticipation expertise in soccer.