De 5 seconden regel…

Trainers kennen de 5 seconden regel natuurlijk vanuit het omschakelen van aanvallen naar verdedigen, maar ik bedoel iets anders.  

De 5 seconden regel heeft als uitgangspunt om de bal binnen vijf seconden weer te heroveren als die verloren gaat. Lukt dit niet, dan zal het team vaak weer terug gaan naar de afgesproken defensieve organisatie. Echter in deze blog wil ik het hebben over de 'The 5 second Rule' van Mel Robbins.Iedere trainer kent het wel, 'slecht nieuws' gesprekken. Dit zijn gesprekken over wissels, gedrag van spelers, problemen met het bestuur, noem ze maar op. Vaak hebben we een besluit om iets te zeggen of een gesprek aan te gaan, maar weerhoudt het ons om vervolgens actie te ondernemen.

Ons gedrag wordt veelal onbewust gestuurd. Vaak wordt er gesproken over twee soorten breinen. Nobelprijs winnaar Daniel Kahneman omschrijft dit als systeem 1 en systeem 2 denken. Dagelijks denken wij veelal met systeem 1, dit is ons automatische brein. Ons tweede systeem is het 'nadenk' brein, dat verantwoordelijk is voor plannen, concentratie maar ook het oplossen van problemen. Soms ervaar je conflicterende voornemens en verlangens, dit is dan innerlijke 'strijd' tussen de systemen. Echter omdat het brein in eerste instantie gericht is op overleven gaat meer aandacht naar pijn en gevaar dan naar plezier en kansen. Zoals Ben Tiggelaar het zo mooi zegt: "De kans dat in de pauze tussen impuls en actie je voornemen krachtiger wordt is daarom minder groot dan de kans dat je voornemen wegsterft."

Echter om ervoor te zorgen dat je een goed idee toch uitvoert is er de 5 seconden regel. Als iets belangrijk voor je is, dan wacht je niet, maar tel je meteen terug van vijf naar nul en onderneem direct actie. Bekijk de onderstaande uitleg van Mel Robbins maar eens:

Stel je neemt een beslissing met je staf voor een bepaalde opstelling, waarbij je uiteraard een aantal spelers moet teleurstellen. Je denkt: Misschien zou het goed zijn om even met de wissels te zitten en de keuze uit te leggen, dit voorkomt misschien irritatie. Meteen nadat je dit hebt bedacht ontstaan er allerlei andere gedachten en gevoelens die vervolgens leiden tot uitstel of afstel: "De spelers moeten ook maar accepteren dat ze en keer niet spelen, ik hoef toch ook niet alles uit te leggen". Om deze gedachten voor te zijn adviseert Mel Robbins dan ook om niet te wachten maar: 5-4-3-2-1-GO praten met mijn spelers. Door hardop af te tellen van vijf naar nul en in actie te komen, leid je jezelf af van potentieel ondermijnende gedachten en gevoelens. Zo voorkom je dat je motivatie alweer verdwenen is voor je bent begonnen.

Dit is slechts een voorbeeld vanuit de trainersgedachten. Uiteraard hebben spelers ook wel eens momenten waarbij ze even het beste kunnen gaan aftellen. Neem bijvoorbeeld de laatste sprintjes waarbij het brein schreeuwt dat het niet meer kan. 5-4-3-2-1 GO! Het klinkt allemaal heel erg simplistisch, en dat is het natuurlijk deels ook. Zoals vele van deze theorieën wordt het gepresenteerd als DE methode. Als je het mij vraagt is dit wat te overdreven het kan je echter wel helpen om op sommige momenten een moeilijke actie toch te doen. Niet alleen jezelf maar ook je spelers. Om het onder de knie te krijgen is het natuurlijk wel oefening nodig en is niet in 5-4-3-2-1 aangeleerd…

Literatuur 

Robbins, M. (2017). The 5 second rule: The surprisingly simple way to live, love, and speak with courage. Post Hill Press.