Leer alles over: Locus of Control en Magical Feedback

Elke coach kent het wel: spelers die iedereen de schuld geven behalve zichzelf. Hiervoor gebruiken we vaak de wel bekende spiegel metafoor. In de wetenschap wordt de term Locus of Control hiervoor gebruikt.  

In de literatuur is veel beschreven over het begrip Mindset. Daarbij gaat het vooral hoe mensen omgaan met falen of teleurstellingen. Locus of Control wordt vaak gekoppeld aan de Growth en Fixed Mindset. Want wat is de mate waarin iemand oorzaken van wat hem of haar overkomt bij zichzelf of juist buiten zichzelf zoekt. Hiervoor worden twee soorten onderscheiden, namelijk:

• Interne Locus of Control (Growth Mindset): Iemand die gelooft dat hij zijn eigen leven bepaalt.
• Externe locus of Control (Fixed Mindset): Iemand die gelooft dat zijn leven bepaald wordt door zijn omgeving.

Bekijk hier het verhelderende filmpje over Locus of Control:

Maar hoe beïnvloeden nu de twee Mindsets ons brein? Onderzoeker Nathaniel G. Harnett en zijn collega's (University of Alabama Birmingham) hebben breinonderzoek gedaan naar de Locus of Control. Tweeëndertig gezonde vrijwilligers namen deel aan een angstconditioneringsstudie waarin voorspelbare en onvoorspelbare dreigingen werden gepresenteerd tijdens een fMRI scan. Mensen met een Interne Locus of control vertoonde een relatie met leergerelateerde hersengebieden (prefrontale cortex). Locus is de afkorting van location, oftewel de locatie van controle. Maar heb je zelf als coach ook een Intern Locus of control? Het is als coach erg makkelijk om de schuld af te schuiven op de scheidsrechter, de tegenstander of zelfs je eigen spelers. Uiteraard ben jij verantwoordelijk voor het proces van ontwikkeling of prestatie. Het klinkt allemaal erg zwart of wit, dit is het uiteraard niet. Het streven is altijd naar volledige interne locus of control. Dit kost tijd en training om dit te bereiken. Voor een coach is dan ook zaak om een omgeving te creëren waarin feedback geaccepteerd wordt. In het boek 'The Culture Code' (Aanrader) kwam ik een verhaal tegen van Gregg Popovich:

Gregg Popovich is hoofdcoach van The San Antonio Spus (Basketball, NBA). Onder zijn leiding hebben de Spurs vijf kampioenschappen gewonnen, .713 winstpercentage en 20 opeenvolgende winnende seizoenen. Dat maakt de Spurs de meest succesvolle sportfranchise van Amerika. Maar hoe is hij in staat om zulke goede cijfers te behalen? Daniel Coyle geeft in zijn boek een geweldige analyse van Gregg Popovich en zijn manier van werken. 

"Veel coaches kunnen schreeuwen of aardig zijn, maar wat Pop doet is anders", zei assistent-coach Chip Engelland. "Hij levert twee dingen keer op keer: hij zal je de waarheid vertellen, zonder Bullshit, en dan zal hij tot de dood van je houden." "Het is zo gemakkelijk om te worden geïsoleerd als je een professionele atleet bent", aldus algemeen directeur R.C. Buford. "Pop gebruikt deze momenten om ons te verbinden. Hij vindt het geweldig dat we uit zoveel verschillende plaatsen komen. Dat kan ons uit elkaar halen, maar hij zorgt ervoor dat we ons verbonden en betrokken voelen bij iets groters. "

Een paar jaar geleden ontdekte een team van psychologen uit Stanford, Yale en Columbia dat een bepaalde vorm van feedback dat zeer goed werkte. De onderzoekers omschreven het als 'magische feedback'. De feedback was niet ingewikkeld. In feite bestond het uit één simpele zin.

I'm giving you these comments because I have very high expectations and I know that you can reach them.

Dat is het. Slechts 19 woorden. Geen van deze woorden bevat informatie over hoe je je kunt verbeteren. Toch zijn ze krachtig omdat ze een cultureel signaal afgeven:

1. Je maakt deel uit van deze groep.

2. Deze groep is bijzonder; we stellen hier hoge eisen.

3. Ik geloof dat je die normen kunt halen.

Elk van deze signalen afzonderlijk zou een beperkt effect hebben. Maar samen creëren ze een gestage stroom van magische feedback. Voor de Spurs, elk diner, elke elleboogaanraking, elk geïmproviseerd seminar over politiek en geschiedenis telt op om een verhaal op te bouwen en te versterken: je maakt deel uit van deze groep. Deze groep is bijzonder. Ik geloof dat je aan onze hoge eisen kunt voldoen. Met andere woorden, de Spurs slagen er niet alleen in omdat ze goed zijn in basketbal. Ze slagen omdat ze bedreven zijn in een veel belangrijkere sport: het opbouwen van sterke relaties.

Maar wat heeft deze 'magische feedback' nu te maken met de Interne Locus of Control te maken? Als je als coach een veilige omgeving kunt creëren ontwikkel je impliciet ook een gevoel van verantwoordelijkheid. Deze verantwoordelijkheid is juist iets waar de Intern Locus of control over gaat. Want pak je als coach of speler verantwoordelijkheid voor je acties of geef je iedereen de schuld? Als er onderlinge vriendschappen ontstaan, groeit ook het besef van dat je de andere moet helpen in plaats van de schuld te geven. Ook op breinniveau is dit weer terug te vinden zoals aangegeven in de studie van Nathaniel G. Harnett en zijn collega's. Als afsluiter heb ik een welbekend filmpje van Robin Van Persie over zijn zoon. Persoonlijk denk ik dat dit het perfecte voorbeeld is van het aansturen op Interne Locus of Control: 

Bronnen:

The Culture Code: The Secrets of Highly Successful Groups by Daniel Coyle. Published by arrangement with Bantam Books, an imprint of Random House, a division of Penguin Random House LLC.

Harnett, N. G., Wheelock, M. D., Wood, K. H., Ladnier, J. C., Mrug, S., & Knight, D. C. (2015). Affective state and locus of control modulate the neural response to threat. NeuroImage, 121, 217–226. https://doi.org/10.1016/j.neuroimage.2015.07.034

Fotobron: YouTube